Wędkarstwo sportowe w Europie

W Polsce prawo do łowienia ryb na wędkę w wodach otwartych mają jedynie osoby upoważnione, posiadające tak zwana kartę wędkarską. W prywatnych stawach, bajorkach lub sadzawkach, za zgodą właściciela, łowić może każdy, jeżeli jednak woda taka ma charakter hodowlany, trudno to nazwać wędkarstwem sportowym. Kartę wędkarską otrzymuje się po zdaniu egzaminu, na którym należy wykazać się znajomością przepisów zawartych w regulaminie Amatorskiego Połowu Ryb PZW oraz podstawową wiedzą z biologi ryb. Egzamin taki można zdać w kołach wędkarskich w miejscu zamieszkania. Wstąpienie do PZW, czyli Polskiego Związku Wędkarskiego, jest kwestią wyboru. Członek PZW opłaca roczną składkę upoważniającą do wędkowania w wodach należących do okręgu PZW, do którego należy jego koło wędkarskie. W zamian otrzymuje legitymację członkowską. W PZW nie istnieje już coś takiego, jak opłata krajowa, wędkarz pragnący łowić ryby w innym okręgu musi wnieść odpowiednią opłatę. Prawo do wędkowania w wodzie dzierżawionej przez gospodarstwa lub spółki rybackie nabywa się w momencie wykupienia u gospodarza danego akwenu tak zwanej licencji. Należy przy tym okazać kartę wędkarską. Licencję wykupuje się na określony czas. Legitymacja członkowska PZW nie jest niezbędna. Gospodarz wody pobierający opłatę za licencję zobowiązany jest prowadzić planową gospodarkę rybacką, zarybiać dzierżawiony akwen proporcjonalnie do wielkości dokonywanych odłowów. Wędkarz z kolei zobowiązany jest przestrzegać podczas łowienia przepisów wprowadzonych przez właściciela danej wody. Okresy ochronne poszczególnych gatunków ryb przypadają na te miesiące roku, w których ryby odbywają tarło. Poza tym wędkarzy obowiązują tak zwane wymiary ochronne ryb oraz limity dziennego połowu. Niewymiarową rybę, która nie osiągnęła jeszcze określonej regulaminowo długości, należy z zachowaniem wszelkich środków ostrożności jak najszybciej wypuścić z powrotem do wody. Wymiar ochronny ustanowiony jest głównie po to, aby każda ryba miała możliwość choć raz w życiu przystąpić do tarła (pozostawić po sobie potomstwo). Limity dzienne zapobiegają natomiast nadmiernej eksploatacji wód przez wędkarzy i gdyby n ie było tego typu ograniczeń, z wielu wód dość szybko zniknęłyby niektóre atrakcyjne gatunki ryb, co niewątpliwie zachwiałoby równowagę całego ekosystemu.